ENFERMIDADES DO PERICARDIO

As lesións pericárdicas case sempre se asocian ou son secundarias a algunha enfermidade externa ou trastorno sitémico.

ACÚMUO DE LÍQUIDO NO SACO PERICÁRICO:

-Derrame pericárdico:acúmulo de íquido non inflamatorio no saco pericárdico.O derrame podes ser segundo tipo e causa:

• Seroso:insuficiencia cardíaca conxestiva.Hipoproteinemia.
• Serohemático:secundario a traumatismos torácicos contusos.
• Quiloso:obstrución linfática.
• Colesterol:mixedemia,idiopático.

Citoloxía do líquido pericárdico na que observamos abundantes cristais de forma rectangular correspondentes a cristais de colesterol e celularidade inflamatoria constituida por linfocitos e macrófagos (Giemsa, x400)Procedente de: Revista Española de Cardiología

-Hemopericardio:acúmulo de sangue pura no saco pericárdico,debido case sempre a perforación traumática do corazón,rotura da parede cardíaca secundaria a IM ou rotura de aorta intrapericárdica.

A: vista macroscópica do hematoma subepicárdico apical. B: disección dla arteria descendente anterior, con hematoma intramural que comprime a luz (H-E, ×10).Procedente de: Revista Española de Cardiología

PERICARDITE:
As inflamacións do pericardio soen ser secundarias a trastornos do corazón ou proximidades.A pericardite primaria é rara,e soe ser de orixe vírica.As pericarditis agudas ou crónicas son inespecíficas morfoloxicamente.

• Pericardite aguda: 

1.  Pericardite serosa:os exudados inflamatorios serosos son producidos por inflamacións non bacterianas,coma a febre reumática,herpes eritematoso sistémico,esclerioderma sistémica,tumores e uremia.
2. Pericardite fibrinosa e serofibrinosa:líquido +- seroso con exudado fibrinoso.É o tipo +frecuente de pericardite.Raramente deixa secuelas.
3. Pericardite purulenta ou supurada:denotainvasión bacteriana,micótica ou parasitaria do espazo pericárdico.
4. Pericardite hemorráxica:exudado de sangue mezclado con derrame fibrinoso ou purulento.

• Pericardite caseosa:

A caseificacón é de orixe tuberculoso,os bacilos tuberculosos afectan ao pericardio por extensión directa a partir de focos tuberculosos situados en ganglios trqueobronquais

 

• Pericardite crónica ou curada:hai  2 formas:

1. mediastino pericardite adhesiva:o saco pericárdico está obliterado,e a adhesión da supericie externa da folla parietal a estruturas adxacentes produce sobrecarga da función cardíaca.
2. pericardite constrictiva:o espazo pericárdico non só está obliterado,senon que ademais está transformado nunha densa capa de cicatriz ou cacificación.