miércoles, 16 de febrero de 2011
martes, 15 de febrero de 2011
CÉLULA
Célula é a unidade mínima dun organismo capaz de actuar de maneira autónoma.Unidade fundamental da materia viva.
PARTES DA CÉLULA:
Debuxo esquemático dunha célula cos respectivos orgánulos.(1) Nucléolo (2) Núcleo celular (3) Ribosoma (4) Vesículas de secreción (5) Retículo endoplasmático rugoso (6) Aparato de Golgi (7) Citoesqueleto (8) Retículo endoplasmático liso (9) Mitocondria (10) Vacuola (11) Citoplasma (12) Lisosoma (13) Centríolo
lunes, 14 de febrero de 2011
Pel:aspectos macroscópicos
MÁCULA:área circunscrita plana de calquer dimensión,de cor diferente á da pel.
PÁPULA:área sólida elevada,de 5mm ou < de diámetro.
NÓDULO:" " " > 5mm de diámetro.
PLACA:área plana elevada con + 5 mm de diámetro.
VESÍCULA:lesión elevada de contido líquido >5mm de diámetro.
AMPOLA: " " " " " < 5 mm,é unha vesícula grande
PÚSTULA:área pequena elevada ocupada por pus.
RONCHA:área elevada,pasaxeira,prurixinosa,con branquecemento e eritema variable,resultado do edema dérmico.
ESCAMA:excrecencia seca e córnea en forma de placas,por queratinización imperfecta.
LIQUENIFICACIÓN:pel grosa e áspera con trazos dérmicos,resultado da fricción repetida en xente susceptible.
EXCORIACIÓN:lesión traumática caracterizada por solución de continuidade daa epiderme que causa unha liña cruenta,por exemplo un arañazo profundo.
ONICÓLISE:perda da integridade de substancia das uñas.
PÁPULA:área sólida elevada,de 5mm ou < de diámetro.
NÓDULO:" " " > 5mm de diámetro.
PLACA:área plana elevada con + 5 mm de diámetro.
VESÍCULA:lesión elevada de contido líquido >5mm de diámetro.
AMPOLA: " " " " " < 5 mm,é unha vesícula grande
PÚSTULA:área pequena elevada ocupada por pus.
RONCHA:área elevada,pasaxeira,prurixinosa,con branquecemento e eritema variable,resultado do edema dérmico.
ESCAMA:excrecencia seca e córnea en forma de placas,por queratinización imperfecta.
LIQUENIFICACIÓN:pel grosa e áspera con trazos dérmicos,resultado da fricción repetida en xente susceptible.
EXCORIACIÓN:lesión traumática caracterizada por solución de continuidade daa epiderme que causa unha liña cruenta,por exemplo un arañazo profundo.
ONICÓLISE:perda da integridade de substancia das uñas.
domingo, 13 de febrero de 2011
Enfermidades do miocardio
Están presentes en moitas formas de cardiopatías,como IM,CPR,CPH.
CARDIOMIOPATÍAS (CMP).Son enfermidades do músculo cardíaco de causa descoñecida.
- Miocardite:caracterizada por alteracións morfolóxicas indicativas de reacción inflamatoria fronte a algún axente mocrobiano.
- Miocardiopatía non inflamatoria:a)CMP de causa descoñecida.b)enfermidades específicas do músculo cardíaco.
- As enfemidades específicas do músculo cardíaco soen comezar con algunha enfermidade sistémica ben definida
- A miocardite a miúdo é unha cardiopatía primaria,soe ser de comezo brusco e con frecuencia produce unha insuficiencia cardíaca aguda.Caracterízase por unha reacción inflamatoria intensa ,con necrose de células illadas ou de pequenos grupos de fibras miocárdicas,con evolución de duración variable.
- Nas cardiopatías idiopáticas,as alteracións miocárdicas apenas teñen reacción inflamatoria,teñen un curso prolongado e moitas non remiten.
CARDIOMIOPATÍAS (CMP).Son enfermidades do músculo cardíaco de causa descoñecida.
- CMP dilatada (conxestiva):caracterízase pola dilatación de 1 ou ambos ventrículos.Leva a unha insuficiencia progresiva.
- CMP hipertrófica:corazón hipercontráctil,fortemente muscular.Hai hipertrofia desproporcionada do tabique hiperventricular,diminución do tamaño do ventrículo esquerdo.Auscúltase soplo sistólico prominente.
- CMP restritiva/infiltrante:restrición do enchido ventricular.
Corazón:cardiopatías conxénitas
É unha anomalía estructural do corazón presente desde o nacemento.Clasificación:
1-Comunicacións anormais entre as circulacións sistémica e pulmonar sen cianose.
2-Lesións obstrutivas valvulares e vasculares.
3-Transposicións.
4-Malposicións cardíacas.
1-Comunicacións entre as circulacións sistémica e pulmonar sen cianose:
2-Lesións obstrutivas valvulares e vasculares:
3-Transposicións:
Transposición dos grandes vasos:malformación na que pode haber:
a)transposición da aorta e arteria pulmonares respecto aos ventrículos.
b)Inversión de aurículas respecto aos ventrículos e viceversa.
c)inversión conxunta de aurículas e ventrículos ou
d)orixe dos 2 grandes vasos nun ventrículo único.
4-Malposicións cardíacas:pouco comúns.
1-Comunicacións anormais entre as circulacións sistémica e pulmonar sen cianose.
2-Lesións obstrutivas valvulares e vasculares.
3-Transposicións.
4-Malposicións cardíacas.
1-Comunicacións entre as circulacións sistémica e pulmonar sen cianose:
- Cumunicación interauricular (CIA):recoñécese na vida adulta,+ en mulleres.
- Comunicación interventricular (CIV):é +frecuente.En xeral acompáñase doutros defectos estructurais.Pode producir dificultades desde o nacamento.Varían de tamaño e localización.Producen un soplo forte.A CIV ten unha gran gama de comportamento,desde o peche espontáneo ata a insufciencia cardíaca fulminante.
- Conduto arterioso permeable:detéctase na infancia por un soplo contínuo.
- Tetraloxía de Fallot:4 rasgos característicos do proceso:
- comunicación interventricular
- Aorta cabalga sobre o defecto ventricular
- Obstrución do fluxo de saída do ventrículo dereito
- Hipertrofia do ventrículo dereito.
2-Lesións obstrutivas valvulares e vasculares:
- Atresia tricuspídea:ausencia completa de válvula tricúspide.
- Estenose ou atresia pulmonar con tabique interventricular intacto:
- estenose e atresia aórtica:
- válvula aórtica bicúspide:cos anos da lugar a estenose aórtica calcificada.
3-Transposicións:
Transposición dos grandes vasos:malformación na que pode haber:
a)transposición da aorta e arteria pulmonares respecto aos ventrículos.
b)Inversión de aurículas respecto aos ventrículos e viceversa.
c)inversión conxunta de aurículas e ventrículos ou
d)orixe dos 2 grandes vasos nun ventrículo único.
4-Malposicións cardíacas:pouco comúns.
viernes, 11 de febrero de 2011
miércoles, 9 de febrero de 2011
ESÓFAGO
ASPECTOS NORMAIS:
Tubo muscular que conecta a farinxe co estómago.Revestido de epitelio escamoso estratificado.Submucosa ben desevovida,unha muscular de músculo estriado no tercio superior e músculo liso nos 2/3 inferiores.Carece de serosa.
PATOLOXÍA:
--Anomalías conxénitas.
Son pouco frecuentes e soen descubrirse despois do nacemento.
-Atresia e fístulas:
Na atresia un segmento do esófago queda reducido a un cordón delgado macizo,situada case sempre cerca da bifurcación da tráquea.
-Estenose:
Pode ser limitada ou afectar a 10 cm de esófago.Pode ser conxénita ou adquirida por lesión da esclerodermia ou cicatrización inflamatoria por esofaxite.
--Lesións asociadas con disfunción neuromuscular.
A disfaxia é producida tanto por alteracións da función motora do esófago coma por estreitamento debido a enfermidades como estenose fibrosa ou lesións cancerosas.A disfaxia verdadeira pode ser remedada polo trastorno psicolóxico chamado bolo histérico.
--Achalasia:
Trastorno da motilidade esofáxica caracterizada por disfaxia e regurxitación,sobre todo en xóvenes.
Hai perigo de cancro.
-Aneis esofáxicos e membranas:
-Hernia hiatal:produce dilatación do estómago que sobresae porriba do diafragma.
-desgarros.
--Inflamacións:
-esofaxite:
Pode presentarse en diversas circunstancias: refluxo de contido gástrico,intubación gástrica prolongada,inxestión suicida de produtos químicos,lexivia,alcálise,té quente e fumadores excesivos,uremia,herpes simple e citomegalovirus,infeccións micóticas,radiacións,etc.
A causa + frecuente soe ser o refluxo de contido gástrico.A esofaxite é + frecuente en grandes fumadores e alcolicos crónicos (en Irán,por exemplo,débese ás grandes cantidades de té moi quente)
--Lesións diversas:
-Divertículos:
Os divertículos esofáxicos son protusións de 2-4 cm da parede esofáxica.
-esclerose xeralizada (esclerodermia): soe acompañarse de afectación doutros segmentos do tubo dixestivo e doutros órganos internos.
-Trastornos vasculares:
.Varices:
Son producidas pola hipertensión portal,sobre todo en cirrose,trombose da vea hepática ou da porta.Son asintomáticas ata que se rompen.
--Tumores do esófago:
-benignos:o + frecuente é o leiomioma ,rara vez alcanza tamaño como para producir síntomas.
-Malignos:a > son carcinomas de células escamosas con diversos gados de diferenciación.
.Carcinomas: de comezo insidioso,produce disfaxia e obstrución gradual e tardía.
Tubo muscular que conecta a farinxe co estómago.Revestido de epitelio escamoso estratificado.Submucosa ben desevovida,unha muscular de músculo estriado no tercio superior e músculo liso nos 2/3 inferiores.Carece de serosa.
PATOLOXÍA:
--Anomalías conxénitas.
Son pouco frecuentes e soen descubrirse despois do nacemento.
-Atresia e fístulas:
Na atresia un segmento do esófago queda reducido a un cordón delgado macizo,situada case sempre cerca da bifurcación da tráquea.
-Estenose:
Pode ser limitada ou afectar a 10 cm de esófago.Pode ser conxénita ou adquirida por lesión da esclerodermia ou cicatrización inflamatoria por esofaxite.
--Lesións asociadas con disfunción neuromuscular.
A disfaxia é producida tanto por alteracións da función motora do esófago coma por estreitamento debido a enfermidades como estenose fibrosa ou lesións cancerosas.A disfaxia verdadeira pode ser remedada polo trastorno psicolóxico chamado bolo histérico.
--Achalasia:
Trastorno da motilidade esofáxica caracterizada por disfaxia e regurxitación,sobre todo en xóvenes.
Hai perigo de cancro.
-Aneis esofáxicos e membranas:
-Hernia hiatal:produce dilatación do estómago que sobresae porriba do diafragma.
-desgarros.
--Inflamacións:
-esofaxite:
Pode presentarse en diversas circunstancias: refluxo de contido gástrico,intubación gástrica prolongada,inxestión suicida de produtos químicos,lexivia,alcálise,té quente e fumadores excesivos,uremia,herpes simple e citomegalovirus,infeccións micóticas,radiacións,etc.
A causa + frecuente soe ser o refluxo de contido gástrico.A esofaxite é + frecuente en grandes fumadores e alcolicos crónicos (en Irán,por exemplo,débese ás grandes cantidades de té moi quente)
--Lesións diversas:
-Divertículos:
Os divertículos esofáxicos son protusións de 2-4 cm da parede esofáxica.
-esclerose xeralizada (esclerodermia): soe acompañarse de afectación doutros segmentos do tubo dixestivo e doutros órganos internos.
-Trastornos vasculares:
.Varices:
Son producidas pola hipertensión portal,sobre todo en cirrose,trombose da vea hepática ou da porta.Son asintomáticas ata que se rompen.
--Tumores do esófago:
-benignos:o + frecuente é o leiomioma ,rara vez alcanza tamaño como para producir síntomas.
-Malignos:a > son carcinomas de células escamosas con diversos gados de diferenciación.
.Carcinomas: de comezo insidioso,produce disfaxia e obstrución gradual e tardía.
CAVIDADES NASAIS E SENOS PARANASAIS
Son frecuentes as inflamacións,os tumores son moi raros.Os pólipos nasais non son neoplasias verdadeiras,senon acumulacións focais de líquido de edema,acompañada de hiperplasia do tecido conectivo submucoso e infiltrado inflamatorio variable de eosinófilos,células plasmáticas e lifocitos.
1-RINITE E SINUSITE:
Rinite é a inflamación da cavidade nasal debida a virus,bacterias e alérxenos.
A sinusite orixínase ao quedaren obstruídos os senos paranasais,vai precedida de rinite aguda que orixina infección e inflamación dos senos nasais ao obstruir os orificos de drenaxe.
2-TUMORES DE CAVIDADES NASAIS E SENOS:
Son raros pero inclúen toda a variedade de neoplasias mesenquimais e epiteliais
1-RINITE E SINUSITE:
Rinite é a inflamación da cavidade nasal debida a virus,bacterias e alérxenos.
A sinusite orixínase ao quedaren obstruídos os senos paranasais,vai precedida de rinite aguda que orixina infección e inflamación dos senos nasais ao obstruir os orificos de drenaxe.
2-TUMORES DE CAVIDADES NASAIS E SENOS:
Son raros pero inclúen toda a variedade de neoplasias mesenquimais e epiteliais
LARINXE
LARINXE:
1-INLAMACIÓNS:
Larinxite:soe deberse a procesos inflamatorios dos pulmóns e as vías respiratorias inferiores.Pode afectarse en persoas que fuman moito,pero aféctase en mopitas enfermidades infecciosas xeralizadas.
é grave na lactancia ou infancia porque pode haber obstrucción coa exudación e edema intensos.
2-TUMORES:
Son raros.Benignos ou malignos,éstes son case sempre carcinomas de células escamosas.
-Neoplasias benignas:
Son raros excepto pólipos e papilomas.Os pólipos larínxeos son nódulos lisos,redondos,de 1 cm de diámetro,soen presentarse nas cordas vocais verdadeiras.Soen presentarse en xente fumadora ou que esforza moito a voz.
O papiloma é unha excrecencia ou nódulo brando,nas cordas vocais verdadeiras,ulcéranse con facilidade.
-Tumores malignos:
Son raros excepto os da superficie do epitelio,+ frecuentes en homes,inflúe o tabaco e o asbesto.Case todos aparecen sobre as cordas vocais.
1-INLAMACIÓNS:
Larinxite:soe deberse a procesos inflamatorios dos pulmóns e as vías respiratorias inferiores.Pode afectarse en persoas que fuman moito,pero aféctase en mopitas enfermidades infecciosas xeralizadas.
é grave na lactancia ou infancia porque pode haber obstrucción coa exudación e edema intensos.
2-TUMORES:
Son raros.Benignos ou malignos,éstes son case sempre carcinomas de células escamosas.
-Neoplasias benignas:
Son raros excepto pólipos e papilomas.Os pólipos larínxeos son nódulos lisos,redondos,de 1 cm de diámetro,soen presentarse nas cordas vocais verdadeiras.Soen presentarse en xente fumadora ou que esforza moito a voz.
O papiloma é unha excrecencia ou nódulo brando,nas cordas vocais verdadeiras,ulcéranse con facilidade.
-Tumores malignos:
Son raros excepto os da superficie do epitelio,+ frecuentes en homes,inflúe o tabaco e o asbesto.Case todos aparecen sobre as cordas vocais.
PLEURA
A afectación pleural soe ser secundaria a unha lesión subiacente.
Se é primaria soe ser por:1)infeccións bacterianas intrapleurais primarias e 2)neoplasia primitiva da pleura,o mesiotelioma.
O derrame pleural é frecuente en afectación primaria ou secundaria.Normalmente a pleura está lubrificada por 15ml de fluido claro,seroso,acelular.O acúmulo de líquido ocorre cando:
1-Presión hidrostática aumentada,coma na insuficiencia cardíaca conxestiva.
2-Permeabilidade vascular aumentada,coma na pneumonía.
3-Presión oncótica diminuída,coma no síndrome nefrótico.
4-Presión negativa intrapleural incrementada,coma nas actelactasias.
5-Drenaxe linfático alterado,coma na carcinomatose mediastínica.
1-INFLAMACIÓNS:
As pleurites poden clasificarse segundo o exudado en serosa,fibrinosa,serofibrinosa,supurada(empiema) e hemorráxica.
--Pleurite serofibrinosa:
A pleurite serosa,serofibrinosa e fibrinosa son causadas por enfermidades inflamatorias intrapulmonares (tuberculose,pneumonía,infarto,abceso e bronquiectasias)ou outros procesos sistémicos (úsase o centrifugado)
--Pleurite supurada (empiema):
O exudado pleural purulento implica que hai bacterias ou fungos (demóstrase por cultivo).
--Pleurite hemorráxica:
Os exudados hemorráxicos son raros,aparecen en diáteses hemorráxicas,ricketsiose e afectación neoplásica da pleura.
2-DERRAMES PLEURAIS NON INFLAMATORIOS:
--Hidrotorax.
Acumulación de líquido seroso non inflamatorio na cavidade pleural.A causa + frecuente é insuficiencia cardíaca.
--Hemotorax:
Sangue na cavidade pleural,complicación mortal dun aneurisma aórico.
--Quilotorax:
Acumulación de líquido leitoso,de orixe linfático,na pleura.Obsérvase en cánceres intratorácicos.
3-PNEUMOTORAX:
Presenza de aire ou gas na cavidade pleural,pode ser expontáneo,traumático ou terapéutico.
4-TUMORES DA PLEURA:
Os secundarios son + frecuentes.As metástases proveñen do pulmón e mama con + frecuencia.
--Mesotelioma:
Tumor raro que nace na pleura visceral ou parietal,moi relacionado co asbesto,pode ser maligno:lesión difusa diseminada polo espazo pleural acompañada de derrame intenso e invasión das estructuras torácicas;Ou pode ser benigno:localizado,chamado tamén fibroma pleural.
Se é primaria soe ser por:1)infeccións bacterianas intrapleurais primarias e 2)neoplasia primitiva da pleura,o mesiotelioma.
O derrame pleural é frecuente en afectación primaria ou secundaria.Normalmente a pleura está lubrificada por 15ml de fluido claro,seroso,acelular.O acúmulo de líquido ocorre cando:
1-Presión hidrostática aumentada,coma na insuficiencia cardíaca conxestiva.
2-Permeabilidade vascular aumentada,coma na pneumonía.
3-Presión oncótica diminuída,coma no síndrome nefrótico.
4-Presión negativa intrapleural incrementada,coma nas actelactasias.
5-Drenaxe linfático alterado,coma na carcinomatose mediastínica.
1-INFLAMACIÓNS:
As pleurites poden clasificarse segundo o exudado en serosa,fibrinosa,serofibrinosa,supurada(empiema) e hemorráxica.
--Pleurite serofibrinosa:
A pleurite serosa,serofibrinosa e fibrinosa son causadas por enfermidades inflamatorias intrapulmonares (tuberculose,pneumonía,infarto,abceso e bronquiectasias)ou outros procesos sistémicos (úsase o centrifugado)
--Pleurite supurada (empiema):
O exudado pleural purulento implica que hai bacterias ou fungos (demóstrase por cultivo).
--Pleurite hemorráxica:
Os exudados hemorráxicos son raros,aparecen en diáteses hemorráxicas,ricketsiose e afectación neoplásica da pleura.
2-DERRAMES PLEURAIS NON INFLAMATORIOS:
--Hidrotorax.
Acumulación de líquido seroso non inflamatorio na cavidade pleural.A causa + frecuente é insuficiencia cardíaca.
--Hemotorax:
Sangue na cavidade pleural,complicación mortal dun aneurisma aórico.
--Quilotorax:
Acumulación de líquido leitoso,de orixe linfático,na pleura.Obsérvase en cánceres intratorácicos.
3-PNEUMOTORAX:
Presenza de aire ou gas na cavidade pleural,pode ser expontáneo,traumático ou terapéutico.
4-TUMORES DA PLEURA:
Os secundarios son + frecuentes.As metástases proveñen do pulmón e mama con + frecuencia.
--Mesotelioma:
Tumor raro que nace na pleura visceral ou parietal,moi relacionado co asbesto,pode ser maligno:lesión difusa diseminada polo espazo pleural acompañada de derrame intenso e invasión das estructuras torácicas;Ou pode ser benigno:localizado,chamado tamén fibroma pleural.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)