PATOLOXÍA

No exame histolóxico deben estudarse de forma seriada:glomérulos,túbulos,tecido intersticial e vasos.

1. Colorante ácido periódico de Schiff (PASS):que debuxa as membranas basais dos glomérulos e túbulos,e destaca a matriz mesangial.
2. Impregnación arxéntica:debuxan as membranas basais,glomerulares e tubulares.
3. Estudos con inmunofluorescencia:serven para apreciar a localización de diversos tipos de inmunoglobulinas,complementos e compostos relacionados coa fibrina,principalmente nas enfermidades glomerulares.
4. Microscopía electrónica:para detalles finos de lesóns glomerilares e tubulares.

CONSIDERACIÓNS CLÍNICAS E FISIOPATOLÓXICAS:
-SÍNDROMES PRINCIPAIS:
Varían segun o compoñente renal afectado.Hai 10 síndromes ben definidos:

1. Síndrome nefrítico agudo:síndrome glomerular caracterizado por hematuria aguda,importante e visible,proteinuria e hipertensión.
2. Nefrite rapidamente progresiva:comenzo agudo con hematuria e oliguria grave,leva a insuficiencia renal en semanas.
3. Síndrome nefrótico:proteinuria,hipoalbuminemia,edema,hiperlipidemia e lipiduria.
4. Hematuria ou proteinuria asintomáticas (ou ambas combinadas)
5. Insuficiencia renal crónica:síntomas e signos de uremia de longa evolución.É o resultado final de tódalas enfermidades renais crónicas.
6. Insuficiencia renal aguda:oliguria ou anuria,comenzo de hiperazotemia.
7. Hipertensión:resiltado de diversas enfermidades renais agudas ou crónicas ou causa directa do deterioro renal
8. Infección do tracto urinario:bacteriuria e piuria(bacterias e leucocitos),pode ou non ter síntomas,afectar ao ril (pielonefrite) ou só á vexiga (cistite) 
9. Nefrolitiase:(cálculos) maniféstase por cólico renal, hematuria e formación recurrente de cálculos.
10. Alteración dos túbulos renais:poliuria, nicturia e trastornos electrolíticos.

Outras alteracións son obstrucións das vias urinarias e tumores.